Pablleta

 
 

Cuan llego a la fuente
y me'y trovo sola
la prisa que tiengo
calma se me torna,
y sentada un rato
m'estoy en las llosas
con los peus en l'aigua
y el seso en cien cosas
quizás, menos una,
sin sustancia todas.

Cllaro que cuan torno
la siña Ramona
a gritos me dice
que soy medio tonta,
qu'el tiempo le robo,
que no valgo cosa.

Pero yo no creigo
que, de vente horas,
una que le'n furte
miranme las boiras
u cogen flloretas
me feiga lladrona.

 

Lo malo é que siempre,
d'aquellas cien cosas,
la que más m'acude
y esfurria a las otras
(sén pecáu, me penso,
perque no soy moza)
la que tray sustancia,
no é pas una cosa.

 

É Bllasón que, siempre
que me vey con otras,
se me mira tanto
que me poso roya,
y si no me chiro
todas me lo notan.

É Bllasón que, onque
may se mira a otras,
si no se me mira
tanto me trastorna
que me poso mustia
y me siento flloja.

É Bllasón que, a veces,
cuan frego las ollas,
viene, tuse un poco,
calla y, cuan se'n torna,
entrepuza mucho
y arrastra l'alforcha.

É Bllasón que, un día,
cuan yo selga moza
y él del soldáu torne
si marchá le toca,
tendrá que casase
y yo seré la novia.

 

Cerro así los ojos
y veigo la boda.

Yo con mi mantilla,
mi peináu a roscas,
mi chambra, refajo
y hasta bella joya
que quizás me deiga
la siña Ramona.

Y él con calzón curto,
con camisa a llorzas,
con jostillo pardo,
con faixa de borllas,
y su güen pañuelo
añudáu en forma.

Veigo a los que bailan,
siento a los que tocan,
todas se me besan
y me beso a todas,
y hasta las llagrímas
al fin se me soltan
cuan se mos abraza
la siña Ramona,
qu'a los dos mos quiere
onque seiga sorda.

Y veigo la casa,
pa nusatros toda,
y veigo l'almario
rebutíu de ropa,
y veigo.... ¡Dios mío!
¡¡la siña Ramona!!

Per allá me grita
que parece lloca.
Qu'he cerráu los ojos
y han pasáu tres horas.

¡San Ramón, pa un rato
tórname a yo sorda!

• • • • • • • • • • • • • • • • • •

(¡Pobre Bllasón, solo
con los de la boda
mientras tú en la fuente
medio t'atolondras!

Trova ya los cantres
y ¡cudiáu! no corras,
no seiga qu'encara
uno se te'n rompa.

Y no te sofoques,
Pablleta dichosa,
qu'a los quince años
pasan ixas cosas)